مالیات بر درآمد سرمایه اولویت دار ترین پایه مالیاتی بخش مسکن است - مجله بای بلاگ

به گزارش گروه مالی خبرنگاران، نشست پایه های مالیاتی در بخش مسکن، آثار و اولویت ها روز سه شنبه 28 دی ماه، با حضور جمعی از اساتید و صاحبنظران و فعالان این حوزه در سازمان امور مالیاتی کشور برگزار گردید. این نشست، هفتمین پیش نشست تخصصی از هشتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در تاریخ 1 اسفند امسال با موضوع مسکن؛ پیشران فراوری برگزار خواهد شد. در این نشست ابعاد، الزامات و مهم ترین مسائل مربوط به لزوم به کارگیری ابزارهای مالیاتی همانند مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات بر خانه های خالی، به منظور تعادل بخشی به بازار مسکن مورد آنالیز نهاده شد.

آخرین کارکرد مالیات های بخش مسکن افزایش عایدی دولت است

مهدی موحدی بک نظر مشاور رئیس کل سازمان امور مالیاتی در این نشست گفت: اگر بخواهیم مساله بخش مسکن از جمله اجاره نشینی، بدنشینی و کمبود استطاعت را حل کنیم، جعبه ابزارهای مختلفی وجود دارد. یکی از این جعبه ابزارها که ما سراغش نرفتیم مالیات است. اگر بخواهیم جراحی موفقی انجام دهیم باید همه ابزارها موجود باشد و با تعداد کمی از ابزارها حل مشکل موفقیت آمیز نخواهد بود.

وی اضافه کرد: از طرفی دغدغه مسئولین سازمان امور مالیاتی وصول مبلغ مد نظر است، در حالی که آخرین کارکردی که از مالیات باید انتظار داشت وصول مالیات و تامین بودجه است که این احتیاج به تغییر پارادایمی نگاه به مالیات به عنوان یک الگوی تنظیمی است. پیچیدگی های موجود در عرصه اقتصاد سیاسی مالیات و نفوذ ذی نفعان در فرایند تصویب قوانین مالیاتی، موجب می گردد مصوبات کارکرد تنظیمی خود را از دست بدهند.

فقدان مالیات بر سوداگری علت اصلی تورم بخش مسکن است

موحدی بک نظر ادامه داد: بخش قابل توجهی از تورمی که در بخش مسکن لمس می کنیم به واسطه فقدان مالیات بر دلالی و سوداگری با نرخ موثر ایجاد شده است. اگر این دلالی ها را با اعمال مالیات کنترل می کردیم ماشین خلق نقدینگی بانکها بسیار زودتر از این کند میشد. حجم تسهیلات سال گذشته حدود 2 هزار هزار میلیارد تومان بوده است که بخش زیادی از آن به دلالی مسکن و شبه پول ها اختصاص داده شده است.

وی با تاکید بر اینکه اکنون در دولت احتیاج به اراده ای داریم که بازار وحشی و آزاد مسکن را مهار کند، اضافه کرد: این اراده به وسیله مالیات با نرخهای موثر محقق می گردد. مالیات های تنطیمی اساسا مالیاتی ضد خود است؛ به این معنا که کارکرد اصلی آن ها جلوگیری یا محدود نمودن موضوعی است که بر آن وضع می شوند و نباید از آن ها انتظار افزایش عایدی را داشت. بنابراین مالیات هایی همانند مالیات بر خانه خالی نباید انتظار عایدیی داشت و بلکه هدف اصلی آن از بین بردن وجاهت خالی نگهداشتن خانه و عرضه آن به بازار و در نتیجه کاهش سالانه عایدیهای حاصل از این پایه مالیاتی است.

مالکیت خصوصی بر زمین تا جایی قابل احترام است که مولد باشد

این کارشناس مالی ضمن اشاره به اینکه نفس تصویب قانون مالیات بر عایدی سرمایه و خانه های خالی موضوع مبارکی است و پیروزی تلقی می گردد، اضافه کرد: متاسفانه در بدنه وزارت راه نگاه درستی نسبت به دلالان مسکن وجود ندارد و این افراد را بعضا بازارسازان و سرمایه گذاران در حوزه مسکن می نامند.

مشاور رئیس کل سازمان امور مالیاتی درخصوص مالکیت خصوصی زمین گفت: زمین اگر برای فراوری استفاده می گردد باید مالیاتش داده گردد و اگر برای فراوری نیست، اصلا مالکیت و تصرفش معنا ندارد. زمین یک دارایی عمومی است که به حیات بشریت در درازمدت مرتبط است و جزء ناموس اقتصاد کشور است و نباید تبدیل به کالای مصرفی گردد؛ برای تحقق این هدف استفاده از ابزارهای مالیاتی باید در اولویت قرار بگیرد.

مالیات بر عایدی سرمایه اولویت دارترین پایه مالیاتی بخش مسکن است

وی در انتها مالیات بر عایدی سرمایه را اولویت دار ترین پایه مالیاتی بخش مسکن توصیف کرد و اضافه کرد: هدف این پایه مالیاتی مقابله با سوداگری است که ریشه بسیاری از مسائل بازار مسکن محسوب می گردد. درباره مالیات بر خانه های خالی در شیوه اجرایش بحث است اما باید با روش درست مانع از این شویم که فردی خانه ای داشته باشد و آن را خالی نگهدارد. مالیات بر زمین نیز بیشتر برای شهرهایی مطرح است که در حال رشد هستند و نوعی از مالیات سالانه بر املاک است که خیلی حائز اولویت نیست.